- saxlanan şəxs
- 【名】逮捕者、 容疑者[タイホシャ、 ヨウギシャ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
dənlik — is. 1. Dən saxlanan, ərzaq saxlanan qab, anbar. Taxılı dənliyə tökmək. 2. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu; sərsərə. 3. Qursaq. Toyuğun dənliyi. 4. sif. mənasında. Əkmək üçün olan; toxumluq. Dənlik qarğıdalı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağırrıx — I (Qarakilsə, Qazax) 1. yaylağa köçərkən kənddə saxlanan ağır şeylər (Qazax) 2. yaylağa köçərkən əvvəlcədən göndərilmiş ev avadanlığı (Qarakilsə) II (Meğri) göz xəstəliyi adı. – Biz İranda ulanda ağırrığ uşaxların amanın kəseydi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
döndərmə — I (İmişli) aşıq aşıq oyunu II (Salyan) süd, qatıq saxlanan qablar üçün ağacdan düzəldilmiş qapaq. – Döndərməni təşdin ağzına qoy III (Çənbərək, Qazax) sağılandan sonra inəyin döşündə qalan süd. – İnə:n döndərməsin sağır deyn Nannı, buzoy cınıs… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xırça — I (Bolnisi, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Şəki, Şəmkir, Tovuz) bax xıra II. – Alosman xırça qaldı, yekələmmədi dayna (Çənbərək); Xırça adamın konlunnan gündə üç dəfə allahlıx keçər (Şəmkir) II (Xanlar) donuz balası. – Donuzun balasına xırça deyərəx’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kiriş — I (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qarakilsə, Salyan, Tovuz) 1. cəhrəni işlədən ip (Cəbrayıl, Tovuz). – Kiriş qırıldı, cəhrə dayandı (Cəbrayıl); – Kiriş olmasa cəhrə işdəməz (Tovuz) 2. qoyun bağırsağından hazırlanmış… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
küzliğ — (Lerik) quzular saxlanan yer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mənəx’ — (Qazax) 1. samanlıq 2. qışda heyvan saxlanan yer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məzər — I (Sabirabad) ələk. – Balaca məzər, qapılar gəzər II (Zərdab) çörək saxlanan yer. – Get, əppək məzərdədi, kəs, üsdünə şor qoy, gət yiyim III (Qax, Oğuz, Şəki, Şəmkir, Zaqatala) bax mayzər. – Məzəri uşaxlılar, yaşdı arvatdar giyər (Oğuz); – Gelin… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nəməşqə — (Zaqatala) evdə qab qacaq saxlanan yer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
paraxlıx — (Qarakilsə, Şahbuz) arı saxlanan yer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
urfalığ — (Lənkəran, Saatlı, Şamaxı) urva saxlanan süfrə, qab, tabaq. – Öydə urfalığda un yoxdı (Şamaxı); – Urfalığa baxginan, gör heç urfıya un qalı:b? (Saatlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti